Όλες οι σχέσεις είναι δύσκολες. Σχέσεις που επιλέξαμε και σχέσεις εξ αίματος. Σχέσεις συγγενικές, φιλικές, συναδελφικές, ερωτικές, κτλ. Όλες θέλουν αμφίπλευρη προσπάθεια για να πετύχουν και να αντέξουν στο χρόνο και το σημαντικότερο θεωρώ πως είναι η συζήτηση…
Παρατηρώ (ως συνήθως) γύρω μου τους ανθρώπους και βλέπω πως δε μιλάνε. Δε λένε τι τους ενοχλεί, τι τους δυσαρεστεί, τι τους στενοχωρεί κτλ., λες κι ο άλλος θα μυρίσει τα νύχια του και θα καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι αυτονόητο ότι ο άλλος θα καταλάβει πότε κάνει κάτι που δεν πρέπει. Αν μια συμπεριφορά ή κάποιες πράξεις τις δεχόμαστε χωρίς να εκφράσουμε τη δυσαρέσκεια μας, τότε και ο άλλος θα συνεχίσει να κάνει τα ίδια, γιατί δεν καταλαβαίνει πως ενοχλεί. Φυσικά δεν αναφέρομαι στα αυτονόητα όπως είναι η σωματική βία ή η ξεκάθαρη προδοσία (κάθε είδους), αλλά αναφέρομαι σε κάποιες λέξεις που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί και να μας ενοχλούν ή ο τρόπος που τα λέει ή ότι άλλο μπορεί να κάνει (ή να μην κάνει) και να ενοχλεί.
Αν μας ενδιαφέρει η συγκεκριμένη σχέση και θα θέλαμε να επιβιώσει, πρέπει να μιλήσουμε πριν να φτάσουμε στο «αμήν». Αν δε συζητήσουμε είναι πολύ πιθανό να έχουμε μια ξαφνική έκρηξη, ένα ξαφνικό ξέσπασμα και να διακόψουμε τη συγκεκριμένη επαφή χωρίς πολλές εξηγήσεις. Τότε ο άλλος μένει με ένα τεράστιο «ΓΙΑΤΙ;» στο κεφάλι του, γιατί για καιρό ήταν απλά ο εαυτός του και δεν καταλαβαίνει τι δεν πήγε καλά…
Να μάθουμε να μιλάμε χωρίς απαραίτητα να γκρινιάζουμε και να κουράζουμε. Να συζητάμε, να λέμε τι μας δυσαρεστεί, να ακούμε τι ενοχλεί και τον άλλον, να ρωτάμε για τη δική του πλευρά. Είναι εγωιστικό να πιστεύουμε πως μόνο ο άλλος έχει «θέματα», δυστυχώς όλοι έχουμε.
Ζούμε σε μια εποχή που δεχόμαστε άπειρη πληροφορία καθημερινά και λόγω των γρήγορων ρυθμών δεχόμαστε μεγάλη πίεση. Το μόνο ίσως που θα μπορέσει να μας βγάλει από αυτή τη «μιζέρια» που μας έχει βάλει η καθημερινότητα, είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Ας προσπαθήσουμε να σώσουμε ό,τι μπορούμε και να είμαστε όλοι όσο γίνεται πιο ευτυχισμένοι κι ενωμένοι.
By Elena Atmatzidou
