Ξεκινάει ο μήνας κι εσύ έχοντας υπολογίσει τα έξοδα και τα έσοδα του προηγούμενου μήνα και βλέποντας πως απλά δε βγαίνεις οικονομικά, ενώ στην ουσία όλα σου τα έξοδα ειναι σπατάλες σε shopping therapy για την εξασφάλιση της ψυχικής σου υγείας, λες με αυστηρό και αυταρχικό ύφος στον εαυτό σου "Αυτόν τον μήνα δε θα ψωνίσω απολύτως τίποτα!"
Αρχίζει λοιπόν μια περίοδος λιτότητας... Δεν πολυβγαίνεις απο το σπίτι και αποφεύγεις με κάθε τροπο να επισκεφτείς την κεντρική αγορά. Η επικοινωνία σου με τον έξω κόσμο γίνεται κυρίως μέσω social media, τηλέφωνο και viber, αλλά πάντα με ένα εβδομαδιαίο διάλειμμα απο την σπιτογατική ζωή για να δεις και τις φίλες σου.
Συζητώντας με την άλλη άνεργη φίλη σου κανονίζεις να πας και καμία βόλτα για περπάτημα, μιας κ μένετε κοντά και σκέφτεστε και οι δυο ότι ειναι μια πολύ καλή και οικονομική ιδέα! Βγαίνετε την πρώτη φορά και καταλήγετε να τρώτε βάφλα με θέα τη θάλασσα του Πασαλιμανιού... Τη δεύτερη φορά πάτε μια βόλτα με θέα Ακρόπολη και καταλήγετε τρώγοντας smarties και πίνοντας ένα παγωμένο ρόφημα γιατί και το περπάτημα με τον ήλιο απο πάνω δεν ειναι και το πιο εύκολο... Τρίτη και φαρμακερή αποφασίζετε να πάτε να ρίξετε μια μάτια στις βιτρίνες και στα μαγαζιά με την προϋπόθεση ότι δε θα ψωνίσετε ή και αν το κάνετε, θα ξοδέψετε το πολύ 20 ευρώ...
Μπαίνετε στο πρώτο μαγαζί... Βγαίνετε αισίως χωρίς σακούλες... Μπαίνετε στο δεύτερο μαγαζί, βγαίνει η μια με 2 σακούλες... Μπαίνετε στο 3ο μαγαζί, βγαίνει η μια με 2 σακούλες και η άλλη με μια 3η σακούλα... Μετράτε τα έξοδα και ειναι αρκετά περισσότερα απο τα προσδοκούμενα... Γκρινιάζετε για κανένα μισάωρο αφού πρώτα σκεφτείτε πως θα συνδυάσετε τα ρούχα που μόλις αγοράσατε με τα αξεσουάρ, τσάντες και παπούτσια που έχετε στο σπίτι.
Καταλήγουμε λοιπόν στα εξής: Όλοι οι άνθρωποι έχουμε πάθη και κανείς δεν ειναι αλάνθαστος και στο κάτω-κάτω η φτώχεια θέλει καλοπέραση...
Αλλά τώρα έχω να δηλώσω ότι... Τον άλλον μήνα δεν πρόκειται να ψωνίσω απολύτως ΤΙΠΟΤΑ! και επίσης ότι πρέπει να αλλάξω παρέες...
by Elena Atmatzidou
