Ήμουν σήμερα στο café που είναι η καθημερινή μου πρωινή συνήθεια, χρόνια τώρα!
Μπροστά μου δύο κυρίες, καλοντυμένες συζητούν για το κολυμβητήριο των παιδιών, για το χθεσινό παστίτσιο και για τα κιλά που δεν θα φύγουν ως το καλοκαίρι.
Αυτό το «μουρμουρητό» και ο θόρυβος από το μύλο που αλέθει τον καφ, διακόπτεται από έναν νεαρό, γύρω στα 30, ο οποίος άρχισε να φωνάζει: «Πρώτος μπήκα και τελευταίος φεύγω! Μπαίνει φουριόζα η κυρία και λέει “Τον δικό μου πρώτα” και τον φτιάξατε! Τι να πω; Μόνο στην Ελλάδα βιαζόμαστε τόσο!». Η κοπέλα στο ταμείο, ευγενικά του απάντησε ότι η κυρία μπήκε όντως πρώτη και πως πρώτα θέλει τον δικό της καφέ και δεύτερο του συζύγου της, διότι εκείνη βιάζεται περισσότερο. Ο νεαρός εκνευρισμένος φεύγει.
Αστραπιαία περνούν οι εξής σκέψεις από το μυαλό μου:
- Γιατί κάποιος να θέλει να ξεκινήσει έτσι την ημέρα του;
- Ο άνθρωπος που κατηγορεί την κυρία πως βιάζεται είναι το κλασσικό παράδειγμα «Ελληνάρα» που δεν κοιτά την καμπούρα του, γιατί προφανώς άλλος βιαζόταν!
- Η εύκολη απάντηση στις μέρες μας ξεκινά με τις λέξεις «Στην Ελλάδα….». Στην Ελλάδα όλοι βιάζονται! Στην Ελλάδα δεν τηρούμε τη σειρά μας! Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δουλειές! Στην Ελλάδα μας έφαγε το «CELEBRITY LIFESTYLE»! Ok!Όλοι συμφωνούμε σε αυτό! Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά! Οι προτάσεις μπορούν να είναι: Στην Ελλάδα έχει πάντα καλοκαίρι! Στην Ελλάδα πίνουμε freddo! Στην Ελλάδα έχει κρίση και τα «διασκεδαστήρια» είναι γεμάτα! Στην Ελλάδα οι περισσότεροι είμαστε άεργου, όχι άνεργοι! Στην Ελλάδα δε μασάμε!
- Αν θεωρείς πως αδικήθηκες, μην επιλέξεις ξανά το ίδιο μαγαζί. Η πρωινή αγένεια θα σ’ ακολουθεί όλη μέρα!
- Ακόμα κι αν μπήκες πρώτος, κάτσε στη σειρά σου και όχι πίσω από την κυρία, διότι θα εξυπηρετηθείς με τη σειρά στην οποία φαίνεται πως είσαι!
Θέλω να καταλήξω, λέγοντας πως όταν όλος ο κόσμος αποδεδειγμένα έχει προβλήματα, ξεσπάει, συχνά χωρίς λόγο, σε λάθος στόχο, έχοντας μόνο μία μικρή αφορμή! Η αφορμή συχνά είναι δημιούργημα δικό μας! Και αφού λοιπόν έχουμε αυτή τη δημιουργική τάση ας τη μετατρέψουμε σε κάτι θετικό! Κάτι θετικό για το σύνολο και για εμάς! Ο πρώτος άνθρωπος που θα συναντήσεις αν σου πει «Καλημέρα», προσπάθησε ακόμα κι αν νυστάζεις να την ανταποδόσεις ή ακόμη καλύτερα, πες την «Καλημέρα» εσύ πρώτος! Χαμογέλασε στον διπλανό σου σταματημένο αυτοκίνητο περιμένοντας στο φανάρι! Ακόμα κι αν νομίζει πως του την έπεσες, του έφτιαξες τη μέρα! Πάρε τη γιαγιά σου μέσα στην μπακουριά της και πες της «Καλημέρα»! Εγώ θα έδινα τα πάντα για να μπορούσα να της ξαναπώ «Καλημέρα»! Πες στην κοπέλα σου να έρθει το βράδυ και να παραγείλετε σουβλάκι, γιατί στην Ελλάδα τρώμε σουβλάκι!
Δεν ξέρω λοιπόν τι με πείραξε περισσότερο! Το παλικάρι ή οι αστραπιαίοι προβληματισμοί; Ζώντας σε μία πόλη τόσο απρόσωπη, απευθυνόμαστε σε έναν ξένο μόνο για παράπονα; Ας πούμε όλοι άυριο το πρωί μια καλημέρα στον καφετζή, στον φούρναρη, στον περιπτερά και στον ταξιτζή!
Γιατί η καλή μέρα, από το πρωί φαίνεται!
by Susanna Kokkori
