Πολλές φορές έχουμε τα νεύρα μας ή είμαστε στεναχωρημένοι ή μας κατακλύζουν άλλα συναισθήματα που μας κάνουν να θέλουμε να πούμε πράγματα σε άτομα που δε μας δίνεται η ευκαιρία!
Από μικρή λοιπόν, όταν είχα τέτοια «προβλήματα» με βοηθούσε να γράφω! Έγραφα σε ημερολόγιο, σε χαρτιά που μετά τα έκανα χίλια κομμάτια και τώρα πια, η πιο εξελιγμένη μου έκδοση, τα γράφει στα notes του κινητού...
Έτσι, τις προάλλες, ψάχνοντας στο email μου έπεσα πάνω σε μηνύματα, που από χρόνια, δεν έφτασαν ποτέ σε κάποιο παραλήπτη! Με τα περισσότερα γέλασα, με άλλα πάλι απόρησα αν τα είχα γράψει εγώ. Όλα ήταν λέξεις που ήθελα να εκφράσω σε κάποια φάση της ζωής μου σε ανθρώπους που πέρασαν ή που είναι ακόμα σε αυτή. Για πολλά χαίρομαι που δεν τα έστειλα, γιατί ήταν από νεύρα που συνήθως μου περνάνε και μετά είμαι σα να μην τρέχει τίποτα! Άλλα ήταν απολογίες, σε άλλα ζητούσα τα ρέστα κτλ
Κάποια από αυτά ίσως να έπρεπε να είχαν παραλήπτη, δε θα μάθουμε ποτέ όμως...
Είναι κρίμα να μη μπορούμε να εκφράζουμε πάντα αυτά που θέλουμε στα άτομα που θέλουμε...(Κάποιες φορές ίσως είναι και καλύτερα!)
Από την άλλη το γράψιμο βοηθάει για να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις σου, όπως γίνεται κ όταν κάνεις έναν προγραμματισμό χρόνου, χρημάτων κτλ, επιτυγχάνεται καλύτερα όταν το αποτυπώσεις κάπου.
Συμπέρασμα, εκφραστείτε ελεύθερα ο,τι κι αν σημαίνει αυτό για εσάς. Είτε η έκφραση σας έχει αναγνώστη, ακροατή είτε ένα μολύβι κι ένα χαρτί (ή έστω μια οθόνη κι ένα πληκτρολόγιο :) )
